ქართველებო, ძვირფასნო თანამემამულენო ! მოგესალმებით საფრანგეთში მყოფ ქართველების სახელით.

დიახ , ქაქუცა ჩოლოყაშვილის ნეშტი უბრუნდება მის მშობლიურ მიწას !
ნათქვამია რომ უაზროა ნეშტის “შეწუხება”... ზოგიერთი ფიქრობს „ იქნებ ჯობდა იგი ლევილში “დარჩენილიყო...
ღმერთია მოწყალე ...… დღეს, საქართველო პასუხიმსგებლობას იღებს ისტორიის და თავისუფალ ერების წინაშე !

დღეს საქართველოს გადაეცა ეს მაღალი დანიშნულება და საღმრთო ვალი. !
დაე ! ქაქუცა გახდეს სამუდამოდ ჩვენი ერთობის კედელკირი და სიმბოლო !
უკვე 75 წელიწადია რაც შორეულ საფრანგეთის გლოვის ზარით, ჩვენი დიდი ეროვნული გმირი სამარეს მიებარა.

ქაქუცა ჩოლოყაშვილი იყო გულკეთილი, მამაცი და უკომპრომისო ადამიანი
მას, მთელი მისი სიცოცხლის განმავლობაში არასდროს არ დაუკარგავს იმედი .
და აი კიდევ სამების მშვენიერი მაგალითი და სიმბოლო :
· პირველად, 1930 წელს ქაქუცას სხეული მიებარა პარიზის გარე უბან Saint Ouen ის სასაფლაოს
· შემდეგ, ქაქუცას ნეშტი გადმოასვენეს ლევილის სასაფლაოსკენ, ცხონებულ ლევან ზურაბიშვილის ინიციატივით
· ახლა კი მთა წმინდა გახდება მისი მესამე და სამუდამო სამარე
აი სამება !

მისი ძვლებიც კი ფიქრობდნენ საქართველოზე !
აქ მისი საყვარელი ხმალი და ხანჯალი ელოდება და თბილისის მიწაში მისი ყოფილი შეფიცული მეგობარი ალექსანდრე სულხანიშვილი ღიმილით მოუთმენლად უცდის.
დღეს, ქაქუცა მის თავისუფალ და დამოუკიდებელ საქართველოში დაბრუნებით, მთელ აქაურ ახალგაზრდებს და მათ მშობლებს ესალმება, / ჩვენს მებრძოლ წინაპრებსაც, რომლებმაც, ამდენი სხვერპლის გაღების და დაუღალავ ლაშქრობის შემდეგ, თავიანთი სიცოცხლე შესწირეს სამშობლოს განთავისუფლებისთვისა და აღორძინებისათვის !
საუკუნოდ იყოს ხსენება მათი !

დიახ, ამ ისტორიულ მოვლენას და საზეიმო დღეს აღნიშნავს მთელი საქართველო, მისი ღირსებით, რწმენით და სულისკვეთებით !
ქაქუცა არც ერთ პოლიტიკურ პარტიას არ ეკუთვნოდა მაგრამ, თავისი განწყობილებითა და მიდრეკილებით, თავს ეროვნულ დემოკრატად თვლიდა.
მასში ყველაფერი ბუნებრივი და სტიქიური იყო და იგი შინაგანი ძალით გაიზარდა.
ქაქუცა შობილი იყო მის მაღალ დანიშნულებისათვის რომელმაც ყველა ერის მოყვარე ველზე გაიყვანა!
ქაქუცას ესმოდა და ესმოდა ხალხ ბორკილი ხმა მტრევისა... როდესაც სიმართლის ხმა ქვეყნადა ჰქუხდა...

ქაქუცა გახდა იმედი ტანჯულებისა, იშვა გმირი, ! სწორედ ის გმირი რომელიც საქართველოს ესაჭიროებოდა !
მე ღრმად ვარ დარწმუნებული რომ მისი საზღვარგარეთ დამარხული შეფიცულები არა მარტო აპატიებენ მის სამშობლოში დაბრუნებას, არამედ დღეს ისინი ბედნიერები არიან !
მარად იყოს ამ შეფიცულების ხსოვნა !

1. გენერალი სპირიდონ ჭავჭავაძე
2. ელიზბარ ვაჩნაძე
3. რაფიელ ერისთავი
4. ალექსანდრე სულხანიშვილი ( შუშუ )
5. სერგო მაისურაძე
6. ალექსანდრე ბადურაშვილი ( ბადური )
7. ილია ქარუმიძე
8. ალექსანდრე ცხელაძე
9. გოლა პავლიაშვილი
10. მერაბ ჯორჯაძე
11. შალვა ნებერიძე
12. ლელო ჩიქოვანი
13. მიშა ლაშქარაშვილი
14. დავით რევაზიშვილი
15. გაბო ბერბიჭაშვილი
16. ვასო მარჯანიშვილი
17. ალექსი ფეიქრიშვილი
18. სიკო ალიმბარაშვილი
19. შალვა ჯავრიშვილი
20. ლევან ჯავრიშვილი
21. შალვა ამირეჯიბი
22. ელიზბარ მაყაშვილი
23. ჯონჯი დადიანი
24. სარდიონ კუჭავა
25. თომა ბექაური
26. ალექსანდრე კარგარეთელი ( საშიკო )

24 წლის აგვისტოს აჯანყების შესახებ ბევრი რამ დაწერილა და ეჭვი არ მეპარება რომ ყველა ქართველის გულში ეს გმირული ფურცლები ღრმად არის ჩანერგილი.

მაგრამ მაინც ერთად მოკლედ გავიხსენოთ ამ აგვისტოს ამბოხების ერთ ერთ მომენტი. ერთად გავიხსენოთ სამშობლოში ალბად დავიწყებული სიმღერა რომელიც ჩვენმა მებრძოლმა წინაპრებმა დაგვიტოვეს ანდერძად შორეულ საფრანგეთში.
აი მეტეხის ციხის სიმღერის სიტყვები (1924 აგვისტოს აჯაყების დროს პატიმრებისაგან შექმნილი) როდესაც თავიანთი მეგობრები დასახვრეტად მიყავდათ, ამ სიმღერით აცილებდნედ რომ მამაცობა გამოეჩინათ მათ .

ჩვენ უბრძოლველად სამშობლოს
არვის მივცემთ გულსაკლავად,
თუმც მთელი ქვეყნიერება,
გადვეგცეს შავ ბნელ საფლავად !

თეთრი გიორგი ქართველებს,
მიუძღვნის აბჯარ-ჟრიალით,
ჩვენც შეუერთდეთ მამაცებს,
სამფერის დროშის ფრიალით,
ერთად წავიდეთ ბრძოლაში,
ჩავლეწოთ ციხის კარები,
საქართველოდან ავგავოთ,
ცივ ჩრდილოეთის ჯარები !

ქართველებო ! ქაქუცა არის საქართველოს სიამაყე მის ხსოვნას არ უნდა ვუღალატოთ !

სიტყვა მივცეთ დიდ ქაქუცას, რომელიც ალბათ ამ დროს მაღლიდან გვიცქერის, რომ არასდროს დაგვავიწყდება, თუმცა ერთ დროს დავიწყებული შემდეგი თვისებები :
ერთმანეთის პატივისცემა
ჭირში და ლხინში ერთმანეთის გატანა
და რაც მთავარია
·სხვისი აზრის ანგარიშის გაწევა
და ბოლოს შემწყნარებლობა !

ახლა ჩემგან ერთი შეკითხვა, სურვილი და წინადადება :

1924 აგვისტოს აჯანყების მონაწილეებმა და მათ შორის 7000 სხვერპლმა არ დაიმსახურეს თავიანთი ძეგლი მეტეხთან ახლოს ?
·სასურველი იქნებოდა ამ აუცილებელი პროექტის განხორციელება.
·მივუძღვნათ დახოცილ გმირებს ეს ძეგლი რომელიც საქარტველოს ხელისუფლების მოვალეობაა.
დაეწეროს ამ ძეგლზე მათი გვარები და სახელები რომ საქართველოს არასდროს არ დაავიწყდეს ეს მეტად მტკივნეული პერიოდი მის ისტორიისა !

დიდება სამარადისოდ ქართველ ერს ! გაუმარჯოს სრულ დამოუკიდელ და თავისუფალ საქართველოს

თბილისი 21 ნოემბერი 2005

Géorgiens, chers compatriotes ! je vous salue au nom des géorgiens de France

Oui la dépouille de kakutsta Tcholokhachvili est rendue à sa terre natale !

Il est dit qu’il est insensé d’importuner des restes… certains pensent « peut_être eut-il été préférable de le laisser à Leuville »…

Dieu est miséricordieux….. aujourd’hui, la Géorgie prend une haute responsabilité devant l’Histoire et le concert des nations libres !

C’est aujourd’hui que la Géorgie a hérité de cette haute destinée et de cette responsabilité suprême !

puisse Kakutsa devenir à tout jamais le symbole indestructible de notre unité !

Cela fait déjà 75 ans que le glas lointain de la France a accompagné notre grand héros national vers sa dernière demeure

Kakutsa Tcholokhachvili était bon, courageux et homme sans compromis. Qui tout au long de sa vie, n’avait jamais perdu espoir.

D’abord, en 1930, le corps de Kakutsa a été confié au cimetierre de St Ouen

Ensuite, la dépouille de Kakutsa a été transférée à Leuville à l’innitiative de regretté Levan Zourabichvili

et maintenant, Mta Tsminda deviendra sa troisième et ultime demeure

Même ses os pensaient à la Géorgie !

Ici, son cher Sabre et son xanjali l’attendent déjà et à Tbilissi ainsi que son ami et conjuré Alexandre soulkhaniSvili .

Aujourd’hui, Kakutsa, par son retour dans sa Géorgie libre et indépendante, salue toute la jeunesse et ses parents, ainsi que leurs ancêtres qui après de luttes infatigables, et aux prix de leurs vies, ont permis à ce pays de recouvrer sa liberté !

Que leur mémoire soit éternelle !

Oui, aujourd’hui, toute la Géorgie célèbre dans la joie cet événement historique, avec toute sa dignité et sa ferveur !

Kakutsa n’appartenait à aucun parti politique, mais par ses orientations ert ses aspirations, il se comptait parmi les nationaux démocrates

Chez lui, tout était instinctif et naturel, et il s’est élevé avec sa force intérieure.

Kakutsa était né pour accomplir la haute destinée qui a su rassembler les gens épris de liberté sous la bannière tricolore et a emmené ses conjurés au champs du feu !

Kakutsa entendait les lamentations du peuple enchaîné, et les rumeurs de l’ennemi… justement au moment où la voix de la révolte grondait à travers le pays…

alors kakutsa devint l’espoir de ceux qui souffraient dans le silence, alors naquît précisément le héros dont la Géorgie avait un besoin urgent !

Je suis intimement convaincu que ses conjurés enterrés loin de la Géorgie lui ont non seulement pardonné de les avoir abandonné pour regagner sa patrie, mais en plus… Ils sont aujourd’hui comblés… !

Que le souvenir des Conjurés soit éternel !

1. Général Spiridon Tchavtchavadzee

2. Eizbar Vatchnadze

3. Rapiel Eristavi

4. Alexandre Sulkhanichvili ( Chouchou )

5. Sergo Maïsuradze

6. AleXandre Badurachvili ( Badouri )

7. Ilia Karoumidze

8. Alexandre Tskheladzee

9. Gola Pavliachvili

10. Merab Djordjadze

11. Chalva Neberidze

12. Lelo Tchikovani

13. Micha LaChkarachvili

14. Davit Revazichvili

15. Gabo Berbitchachvili

16. Vaso Mardjanichvili

17. Alexis Peikrichvili

18. Siko Alimbarachvili

19. Chalva Djavrichvili

20. Levan Djavrichvili

21. Chalva Amiredjibi

22. Elizbar Makhachvili

23.Djondji Dadiani

24. Sardion Kutchava

25. Toma BeKaouri

26. Alexandre KargareTeli (Sachiko)

Il a beaucoup été écrit au sujet de l’insurrection d’août 1924, et je suis persuadé que ces glorieuses pages d’histoire sont profondément ancrées dans le cœur de chaque Géorgien.

Mais, souvenons nous ensemble d’un des épisodes de cette insurrection, remémorons nous ensemble d’un chant qui a certainement été oublié en Géorgie, et que nous ont enseigné nos parents qui ont continué à lutter en France au sein de l’émigration ;

Voici le chant de la prison de Metekhi ( composé sur place par les insurgés de l’insurrection d’août 1924) C’est avec ce chant qu’ils accompagnaient leurs compagnons que le sort avait désigné pour être exécutés,afin de leur donner du courage.

Nous n’abandonnerons jamais notre patrie sans lutter

aux mains de ceux qui pourraient l’anéantir

Même si la terre entière se retourne contre nous afin

de nous creuser notre tombe obscure

Saint Georges vous appelle au combat

Unissons nous aux courageux guerriers

Sous la bannière tricolore

Partons ensemble au combat

Enfonçons les portes de la prison

Chassons définitivement de Géorgie

Les armées du froid nord !

Géorgiens ! kakutsa est la fierté de la Géorgie, ne trahissons pas son souvenir !

Donnons notre parole au grand Kakutsa qui nous regarde certainement d’en haut, que nous n’oublierons jamais ces qualité, quelque peu oubliées par le passé :

le respect mutuel

Supportons nous l’un l’autre, quelles que soient les circonstances

et enfin et ceci est primordial Tenons compte de l’avis d’autrui

Place à la TOLERANCE

Je pose maintenant une question, et j’émets un souhait et une proposition

Les 7000 victimes de l’insurrection d’août 1924 n’ont-elles pas mérité leur mémorial, près de la prison de metexi ?

Il serait souhaitable de réaliser ce projet le plus rapidement possible

Offrons à ces héros sacrifiés ce mémorial qui est du ressort et de la responsabilité du gouvernement Géorgien

Que figurent sur ce mémorial leurs noms et prénoms afin que la Géorgie n’oublie jamais cette période douloureuse de son histoire !

Gloire éternelle à la nation géorgienne ! vive la Géorgie entièrement libre et indépendante

Othar Pataridze Tbilissi le 21 novembre 2005

oTar patariZe Tbilisi 21 noemberi 2005